Psalms 22

প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: সুৰ - “ৰাতিপুৱাৰ হৰিণী।” দায়ুদৰ ৰচিত গীত।

1হে মোৰ ঈশ্বৰ, হে মোৰ ঈশ্বৰ, তুমি কিয় মোক ত্যাগ কৰিলা?
মোক সাহার্য কৰাৰ পৰা, মোৰ কেঁকনি শুনাৰ পৰা কিয় তুমি আতঁৰত থাকা?
2হে মোৰ ঈশ্বৰ মই দিনত তোমাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ, কিন্তু তুমি উত্তৰ নিদিয়া,
ৰাতিও প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ; মই চুপ হৈ নাথাকো!

3কিন্তু তুমি হলে পবিত্ৰ,

ইস্ৰায়েলৰ প্ৰশংসাৰূপ সিংহাসনত তুমি বহি আছা।
4তোমাৰ ওপৰতে আমাৰ পূর্বপুৰুষসকলে ভাৰসা কৰিছিল;
তেওঁলোকে ভাৰসা কৰিলে আৰু তুমি তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰিলা।
5তেওঁলোকে তোমাৰ আগত কাতৰোক্তি কৰিলে আৰু উদ্ধাৰ পালে;
তোমাৰ ওপৰত ভাৰসা কৰি তেওঁলোক লাজত নপৰিল।

6কিন্তু মই কেৱল এটা পোক মাথোন, মানুহ নহওঁ;

মানুহে মোক নিন্দা কৰে,
লোকসমূহে মোক তুচ্ছ জ্ঞান কৰে।
7যিসকলে মোক দেখে, তেওঁলোক সকলোৱেই মোক হাঁহে;
তেওঁলোকে মোক মুখ ভেঙুচায় আৰু মূৰ জোকাৰি কয়,
8“তেওঁতো যিহোৱাৰ ওপৰত ভাৰসা কৰে, তেন্তে তেৱেঁ তেওঁক উদ্ধাৰ কৰক;
যিহোৱায়েই তেওঁক উদ্ধাৰ কৰক,
কাৰণ তেওঁ তেওঁৰ ওপৰত সন্তুষ্ট!”

9কিন্তু যি জনাই মোক মাতৃ গৰ্ভৰ পৰা উলিয়াই আনিলে, সেই জনা তুমিয়েই;

মই যেতিয়া মোৰ মাতৃৰ পিয়াহ খাইছিলো, তুমিয়েই মোক সুৰক্ষিত ৰাখি তোমাৰ ওপৰত নির্ভৰশীল কৰিলা।
10জন্মৰ পিছৰে পৰা মোক তোমাৰ হাতত দিয়া হ’ল;
মোৰ মাতৃৰ গৰ্ভৰে পৰাই তুমি মোৰ ঈশ্বৰ হ’লা।

11তুমি মোৰ ওচৰৰ পৰা দূৰৈত নাথাকিবা;

কিয়নো মোৰ আপদ ওচৰ চাপি আহিছে;
মোৰ সহায়কাৰী কোনো নাই।
12মোৰ চাৰিওফালে যেন অনেক ষাঁড়ে বেৰি ধৰিছে;
বাচানৰ শক্তিশালী ষাঁড়বোৰে যেন মোক আগুৰি ৰাখিছে।
13ক্ষুধার্ত সিংহই যেনেকৈ গৰ্জ্জন কৰে,
তেনেকৈ তেওঁলোকে মোলৈ মুখ মেলিছে।

14মোক পানীৰ দৰে ঢালি পেলোৱা হ’ল,

মোৰ গোটেই হাড়ৰ জোৰা লৰিল;
মোৰ অন্তৰ মমৰ নিচিনা হৈ
মোৰ বুকুতে গলি গলি গৈছে;
15মাটিৰ পাত্রৰ শুকান টুকুৰা এটাৰ দৰে
মোৰ শক্তি শুকাই আহিছে;
মোৰ জিবা তালুত লাগি ধৰিছে;
তুমি মোক মৃত্যুৰ ধুলিত শুৱাই ৰাখিছা।

16কিয়নো কুকুৰবোৰ মোৰ চাৰিওফালে আছে,

দুষ্ট কার্য কৰা লোকসমূহে মোক বেৰি আছে;
মোৰ হাত-ভৰিবোৰ কোঁচ খাই গৈছে।
17মোৰ আটাইবোৰ হাড় মই লেখিব পাৰো;
সেই লোকসকলে মোলৈ একেথৰে চাইছে;
উল্লাসৰ দৃষ্টিৰে চাইছে।

18নিজৰ মাজত তেওঁলোকে মোৰ কাপোৰ-কানি ভাগ বাঁটি লৈছে;

মোৰ বস্ত্ৰৰ অৰ্থে চিঠি খেলাইছে।
19কিন্তু তুমি হ’লে, হে যিহোৱা, দূৰৈত নাথাকিবা!
হে মোৰ শক্তি,
মোক সহায় কৰিবলৈ শীঘ্ৰে আহাঁ।

20তৰোৱালৰ পৰা মোৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰা;

সেই কুকুৰবোৰৰ হাতৰ পৰা মোৰ একেটি মাথোন বহুমূল্য জীৱনক তুমি উদ্ধাৰ কৰা!
21সেই সিংহৰ মুখৰ পৰা তুমি মোক পৰিত্ৰাণ কৰা!
তুমি মোক সেই সকলো বনৰীয়া ষাঁড়ৰ শিঙৰ পৰা ৰক্ষা কৰিলা।

22ভাইসকলৰ আগত মই তোমাৰ নাম প্ৰচাৰ কৰিম;

সমাজৰ মাজত তোমাৰ গুণানুকীর্তন কৰিম।
23তোমালোক যিসকলে যিহোৱাক ভয় কৰা, তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা!
হে যাকোবৰ সমুদায় বংশধৰসকল, তোমালোকে তেওঁৰ গৌৰৱ-প্রশংসা কৰা;
ইস্ৰায়েলৰ সমুদায় বংশধৰসকল, তোমালোকে ভয়েৰে সৈতে তেওঁৰ আগত থিয় হোৱা।

24তেওঁ দুখীৰ দুখ দেখি হেয়জ্ঞান নকৰিলে,

ঘৃণাৰ চকুৰে নাচালে;
যিহোৱাই তেওঁৰ ওচৰৰ পৰা নিজৰ মুখ নাঢাকিলে,
বৰং কাতৰোক্তিৰ সময়ত তেওঁ তাক শুনিলে।
25মহা সমাজৰ মাজত মোৰ যি প্ৰশংসা, সেয়া তোমাৰ পৰাই আহে;
তোমালৈ ভয় ৰাখোঁতাসকলৰ সন্মুখতে মই মোৰ সঙ্কল্প পূৰণ কৰিম।

26দুখী লোকসকলে খাই তৃপ্ত হব;

যি সকলে যিহোৱাক বিচাৰে তেওঁলোকে তেওঁৰ গুণ কীৰ্ত্তন কৰিব।
তোমালোকৰ হৃদয়বোৰ চিৰকাল জীৱিত হৈ থাকক!
27পৃথিবীৰ শেষ সীমাত থকা লোকসকলেও যিহোৱাক সোঁৱৰণ কৰি উলটি আহিব;
আন জাতিবোৰৰ সকলো জনগোষ্ঠীয়ে তেওঁক প্ৰণিপাত কৰিব।

28কিয়নো ৰাজ্য যিহোৱাৰেই,

সকলো জাতিৰ ওপৰত তেৱেঁই শাসন কৰে।
29পৃথিবীৰ ধনী লোকসকলেও তেতিয়া তেওঁৰ সন্মুখত ভোজন কৰি প্ৰণিপাত কৰিব;
নিজৰ প্রাণ ৰক্ষা কৰাৰ ক্ষমতা নথকা, তেনে ধুলিলৈ নামি যাবলগীয়া লোকসকলেও তেওঁক প্রণিপাত কৰিব।
মই তেওঁলোকৰ কাৰণে জীয়াই থাকিম।

30ভৱিষ্যত বংশধৰসকলে তেওঁৰ সেৱা কৰিব;

ভাবী বংশৰ লোকসকলৰ ওচৰত
যিহোৱাৰ বিষয়ে কোৱা হ’ব।
যিসকলৰ এতিয়াও জন্ম হোৱা নাই,
তেওঁলোকৰ ওচৰতো যিহোৱাৰ উদ্ধাৰ কার্যৰ কথা ঘোষণা কৰা হ’ব;
ক’ব যে তেৱেঁই এই কার্য কৰিলে।
31